ชายหนุ่มคนหนึ่งสมัครงานในตำแหน่งผู้จัดการที่บริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง เขาสอบสัมภาษณ์ผ่านรอบแรก และกำลังจะได้รับการสัมภาษณ์รอบสุดท้ายจากผู้อำนวยการ
ผู้อำนวยการเห็นประวัติการศึกษาอันเยี่ยมยอดจากสถาบันมีชื่อ ถามเขาว่า "คุณได้รับทุนใช่ไหม" ชายหนุ่มตอบ "ไม่ครับ"
"งั้นพ่อคุณเป็นคนส่งเสียใช่ไหม"
"พ่อผมเสียตั้งแต่ผมอายุ 1 ขวบ แม่เป็นคนเลี้ยงผมครับ"
"แม่ทำงานอะไร"
"แม่รับจ้างซักรีดครับ"
ผู้อำนวยการขอดูมือของชายหนุ่ม ซึ่งเป็นมือที่ไม่หยาบและไม่มีริ้วรอย "คุณเคยช่วยแม่ซักผ้าไหม"
"ไม่เคยครับ แม่ให้ผมตั้งใจเรียนอย่างเดียว นอกจากนี้ แม่ซักผ้ารีดผ้าได้เร็วกว่าผมมาก"
ผู้อำนวยการพูด "ผมขอให้คุณทำสิ่งหนึ่ง วันนี้เมื่อคุณกลับบ้าน ให้คุณล้างมือให้แม่คุณ แล้วกลับมาพบผมพรุ่งนี้เช้า"
ชายหนุ่มรู้สึกได้ว่า โอกาสที่เขาจะได้งานสูงมาก เมื่อเขากลับบ้าน เขาขอให้แม่อนุญาตให้เขาล้างมือให้แม่ แม่รู้สึกประหลาดใจ แต่ก็มีความสุข ลูกชายล้างมือแม่ช้าๆ น้ำตาไหลขณะที่ทำ นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาสังเกตเห็นว่า มือของแม่เหี่ยวย่นและมีร่องรอยฟกช้ำและแผลแตก บางแผลยังใหม่อยู่ ทำให้แม่นิ่วหน้าเวลาที่ลูกจับถูก
นี่เป็นครั้งแรกที่ลูกชายตระหนักว่า มือคู่นี้ที่ซักผ้าทุกวันส่งเสียให้เขาได้เรียนหนังสือ รอยแผลที่มือ คือ ราคาของความรู้ที่เขาได้รับ ค่ากิจกรรมที่ทำขณะเรียน และอนาคตในหน้าที่การงานของเขา
หลังจากล้างมือแม่เสร็จ เขาซักเสื้อผ้าที่เหลือต่ออย่างเงียบๆ คืนนั้น เขาคุยกับแม่เป็นเวลานานมาก เช้าวันรุ่งขึ้น ชายหนุ่มกลับไปพบผู้อำนวยการ ผู้อำนวยการสังเกตเห็นรื้นน้ำตาในตา จึงถามว่า "คุณได้เรียนรู้อะไรบ้างเมื่อวานนี้"
ชายหนุ่มตอบ "ผมล้างมือให้แม่ และซักเสื้อผ้าแทนแม่ครับ ผมเรียนรู้เรื่อง การซาบซึ้งบุญคุณ ถ้าไม่มีแม่ ก็จะไม่มีผมในวันนี้ ผมตระหนักว่า เป็นการยากและลำบากมากในการทำสิ่งต่างๆด้วยตัวเอง และผมซาบซึ้งท่านด้วยครับ ที่ทำให้ผมเรียนรู้ ความสำคัญและการให้คุณค่่ากับการช่วยเหลือครอบครัวคนๆหนึ่ง"
"คนในเมืองกรุงชอบหลงลืมว่ายังมีพ่อกับแม่รออยุ่ที่บ้าน คอยทานข้าวด้วยทุกวัน แม่ไม่ต้องการอะไรมาก แค่อยากได้ยินเสัยงลูก ไม่ต้องการไอโฟนราคาแพงๆ แค่มือถือธรรมดา รอเวลาที่ลูกโทรมาหา ก็ดีใจมากที่สุดแล้ว"
ผู้อำนวยการพูด "นี่คือสิ่งที่ผมต้องการให้คนที่เป็นผู้จัดการเป็น ผมต้องการคนที่เห็นคุณค่าของการช่วยเหลือบุคคลอื่น คนที่เข้าใจความทุกข์ยากลำบากของผู้อื่น และคนที่ไม่เห็นเงินเป็นเป้าหมายของชีวิต ผมจ้างคุณ"
ชายหนุ่มทำงานอย่างหนัก และ ได้รับความนับถือจากลูกน้อง ผู้ร่วมงานทุกคนทำงานอย่างขยันขันแข็งและทำงานเป็นทีม ผลประกอบการของบริษัทก้าวหน้าขึ้นอย่างมาก นี่คือสิ่งที่ลูกต้องพึงกระทำต่อพ่อแม่คือการทดแทนบุญคุณของท่าน ก่อนที่มันจะสายจนเกินไป
อย่าลืมโทรหาแม่กันนะครับ!!!!!!!!!! แม่ไม่ต้องการไอโฟนแพงๆ ขอมีมือถือธรรมดา เพื่อได้ยินเสียงลูกโทรมา บอกรักแม่เป็นห่วงแม่ก็พอ ขอขอบคุณเจ้าของภาพครับ.
ดูจบแล้ว กดแอดเป็นเพื่อนกับเราหน่อยค่ะ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น