เมียผมขี้เกียจถึงขนาดกับข้าวก็ยังไม่ยอมทำ สุดท้ายหลังหย่ากันแล้วรู้ความจริง ผมก็ต้องเสียใจ
ผมกับภรรยาแต่งงานกันมา 5 ปีแล้ว ตั้งแต่เริ่มรู้จักกันจนแต่งงาน เรารักกันมาโดยดีตลอด ไม่ว่าภรรยาจะทำอะไร นิสัยเป็นแบบไหน แต่ผมก็ยังอยากรักเธอต่อไป
หลังแต่งงาน ภรรยาผมก็ขยันขันแข็งทำงานดี จนกระทั่งเธอตั้งท้องและคลอดลูก ผมกับเธอทะเลาะกันน้อยมาก เราถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน ความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนก็เลยดีมาก
หลังลูกเกิด ภรรยาผมก็ไม่ได้กลับไปทำงานอีก แม่ผมบ่นเรื่องนี้ตลอดเวลา เมื่อแม่สามีลูกสะใภ้เข้ากันไม่ค่อยได้ ผมซึ่งเป็นคนกลางก็ลำบากใจ แต่คนนึงก็แม่ อึกคนก็เมีย ผมไม่รู้จะทำยังไงดี สุดท้ายผมกับภรรยาก็แยกออกมาอยู่กันเอง แต่เรื่องก็ยังไม่จบแค่นั้น
ผมไม่รู้ว่าเป็นเพราะเรื่องแม่ผมหรืออะไร เมียผมขี้เกียจขึ้นทุกวัน ผมกลับถึงบ้านก็ไม่มีข้าวกิน ลูกก็กินอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอัน เรื่องนี้ทำให้แม่บ่นให้ผมฟังอยู่สองสามครั้ง ผมเองก็จะหมดความอดทนกับผู้หญิงสองคนนี้แล้ว ผมเคยลองคุยกับภรรยาอยู่ครั้งนึง แต่เธอก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองอะไร บอกว่าเป็นเรื่องปกติ คุณมาอยู่บ้านดูแลลูก แล้วให้ฉันไปทำงานก็ได้
ได้ยินเธอพูดแบบนั้นผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ตั้งแต่ปีที่แล้วเราก็เริ่มทะเลาะกัน แม่ยายก็มาว่าผมถึงบ้าน ว่าคนที่บ้านผมกลั่นแกล้งเธอ ทั้งๆที่ไม่มีใครทำแบบนั้น แต่แม่ยายก็ทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ จนความสัมพันธ์ของผมกับเธอแย่ไปกว่าเดิม
ผมเริ่มต้องไปทำงานต่างประเทศตั้งแต่เดือนพฤษภาคมปีที่แล้ว จนถึงเดือนสิงหาคม ผมไม่ได้กลับบ้านเลยสักครั้ง ปกติแล้วเมียผมจะไม่ค่อยโทรหาผม ดูเหมือนว่า 3-4 เดือนนี้เธอจะโทรหาผมอย่างมากก็แค่ 2-3 ครั้ง สาเหตุก็เพราะต้องการเงิน ปกติจะเป็นผมที่โทรไปสอบถามทุกข์สุข
ตอนที่ผมกลับถึงบ้านเมื่อเดือนสิงหาคม ผมก็ต้องตกใจมาก บ้านรกรุงรัง ผมถามภรรยาว่าปล่อยให้บ้านเป็นแบบนี้ได้ยังไง เธอไม่พูดอะไร แต่หน้าตาเธอดูซีดเซียวมาก สุดท้ายเราก็ทะเลาะกันครั้งใหญ่ แล้วก็ไปจบลงด้วยการหย่ากันที่อำเภอ เธอให้ผมเป็นคนเลี้ยงดูลูก เธอไม่เอาอะไรทั้งนั้น ขอแค่มีชีวิตสงบๆก็พอ
พวกเราหย่ากันอย่างเงียบๆ คนที่บ้านไม่มีใครรู้ หลังหย่าแล้วผมกลับไม่มีความสุขเลย ผมคิดถึงเธอบ่อยๆ ผ่านไปหลายเดือน จนเมื่อเดือนมีนาปีนี้ เพื่อนสนิทของภรรยาผมก็บอกผมว่าภรรยาผมเข้าโรงพยาบาล ผมตกใจมาก รีบไปที่โรงพยาบาลทันที ตอนที่ผมมองเห็นเธอ เธอร่างกายซูบผอม เธอมองผมน้ำตาไหล ถึงตอนนั้นผมถึงได้รู้ว่า หลังคลอดลูกเธอป่วยเป็นไข้หลังคลอด (Puerperal fever) ปวดเอวตลอดเวลา แต่หลายปีมานี้เธอไม่เคยบอกผม วันนี้เพื่อนเธอเล่าให้ผมฟังว่า เพราะว่ามีผมเป็นคนหาเงินดูแลทั้งบ้าน รายได้ก็ไม่ได้มากมาย การรักษาเธอต้องใช้เงินมาก เธอก็เลยอดทน แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้มาก บ้านก็เลยรกแบบนั้น
ผมเสียใจมาก โทษตัวเองที่ไม่ใส่ใจเมีย ตอนนี้ผมอยากดูแลอยู่ข้างๆเธอไปตลอดชีวิต
เรื่องนี้เหมือนนิยาย แต่จริงๆแล้วมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นเยอะมาก ผู้หญิงหลายๆคนเจ็บป่วยหลังคลอดลูก อาการไข้หลังคลอดเป็นอะไรที่รักษายากที่สุด ภรรยาของคุณไม่ได้พูดแต่เธอคิดแทนคุณทุกอย่าง ดูแลเธอให้ดีๆนะคะ
ที่มา http://www.poskhao.com/2017/07/blog-post_5.html
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น